Η εμπειρία της πανδημίας λειτούργησε ως επιταχυντής για την υιοθέτηση νέων εκπαιδευτικών μοντέλων. Το υβριδικό μοντέλο διδασκαλίας, που συνδυάζει την αλληλεπίδραση φυσικής παρουσίας με την ευελιξία της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, έχει πλέον εδραιωθεί ως η νέα κανονικότητα.

Αυτό το μοντέλο αξιοποιεί την τεχνολογία για να προσφέρει στους φοιτητές περισσότερο έλεγχο στον ρυθμό και στον τρόπο μάθησής τους. Οι online πόροι (διαλέξεις βίντεο, ψηφιακές βιβλιοθήκες) επιτρέπουν την ασύγχρονη μελέτη, απελευθερώνοντας τον χρόνο στην αίθουσα διδασκαλίας για πιο ενεργητικές δραστηριότητες, όπως συζητήσεις, εργαστήρια και επίλυση προβλημάτων. Αυτή η προσέγγιση είναι γνωστή και ως “ανεστραμμένη τάξη” (flipped classroom).

Ωστόσο, η επιτυχία του υβριδικού μοντέλου εξαρτάται από την ποιότητα του σχεδιασμού. Απαιτείται εκπαίδευση του διδακτικού προσωπικού σε ψηφιακά εργαλεία και τη δημιουργία περιεχομένου υψηλής ποιότητας. Η πρόκληση είναι να διατηρηθεί η κοινωνική και ακαδημαϊκή σύνδεση των φοιτητών, διασφαλίζοντας ότι η τεχνολογία ενισχύει αντί να υποκαθιστά, την ουσιαστική πανεπιστημιακή εμπειρία.