Όλοι ονειρευόμαστε την τέλεια πτυχιακή: ένα πρωτότυπο θέμα, άψογη έρευνα, αποθεωτικό αποτέλεσμα. Τι γίνεται όμως όταν το όνειρο μετατρέπεται σε εφιάλτη; Όταν η μεθοδολογία αποδεικνύεται λάθος, τα δεδομένα είναι ανεπαρκή ή η συνεργασία με τον επιβλέποντα δεν πάει καλά;

Στο πανεπιστήμιο, έχουμε μάθει να κυνηγάμε την επιτυχία και τον υψηλό βαθμό. Έτσι, όταν το project μας καταρρέει, νιώθουμε ότι αποτυγχάνουμε ως φοιτητές, ως ερευνητές, ακόμα και ως άτομα. Είναι μια αίσθηση που μας αποθαρρύνει.

Ωστόσο, η μεγαλύτερη αξία της πτυχιακής δεν κρύβεται στον τελικό βαθμό, αλλά στη μαθησιακή διαδικασία. Και αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει την αποτυχία. Η πτυχιακή είναι ένα ασφαλές περιβάλλον για να κάνεις λάθη. Είναι η ευκαιρία σου να ανακαλύψεις τι δεν λειτουργεί, να αναπτύξεις την κριτική σου σκέψη και την ικανότητα να επιλύεις προβλήματα.

Αντί να κρυφτείς από το φιάσκο, αναγνώρισέ το. Ρώτησε τον εαυτό σου: Τι πήγε στραβά; Γιατί απέτυχε η προσέγγισή μου; Αυτές οι ερωτήσεις είναι πιο χρήσιμες από οποιοδήποτε θεωρητικό μάθημα. Η ικανότητα να αξιολογείς την αποτυχία σου και να προχωράς είναι μια δεξιότητα ζωής που θα σε βοηθήσει πολύ περισσότερο στην καριέρα σου από ένα τέλειο “10”. Η πτυχιακή που πήγε στραβά μπορεί τελικά να είναι το πιο πολύτιμο μάθημα που πήρες ποτέ.