Η αιτία για την εφεύρεση του διορθωτικού -σημερινό Blanco- ήταν η Bette Nesmith Graham. Ξεκίνησε πιάνοντας δουλειά ως γραμματέας σε μια τράπεζα, στην οποία έβγαζε 300 δολάρια το μήνα. Όντας χωρισμένη με ένα παιδί και προσπαθώντας να το μεγαλώσει μόνη της, με πολλές οικονομικές δυσκολίες, αρκετές φορές απελπιζόταν.

Το γεγονός ότι ήταν πολύ κακή δακτυλογράφος, σίγουρα δεν την βοηθούσε στην πρασπάθειά της και την άγχωνε περισσότερο. Τα πράγματα έγιναν ακόμα δυσκολότερα όταν η τράπεζα προμηθεύτηκε νέες, ηλεκτρικές γραφομηχανές, με πλήκτρα πολύ ευαίσθητα στο άγγιγμα. Η Graham τότε έκανε ακόμα περισσότερα λάθη όπου δεν μπορούσε πια να τα διορθώσει. Κάθε φορά που προσπαθούσε να σβήσει ένα λάθος, το μελάνι μουντζούρωνε τη σελίδα.

Τότε ήταν που σκέφτηκε να βρει τρόπο ώστε να μπορεί να διορθώνει τα λάθη της. Καθότι ζωγράφιζε σκέφτηκε ότι στη ζωγραφική ένας ζωγράφος μπορεί να διορθώσει το λάθος του, άρα πως θα μπορούσε να το εφαρμόσει στη δουλειά της;

Πήρε λίγη λευκή τέμπερα, την έβαλε μέσα σε ένα μπουκαλάκι από βερνίκι για τα νύχια και την έκρυψε στο συρτάρι του γραφείου της, για να καλύπτει τα λάθη της, προσπαθώντας να μην γίνει αντιληπτή. Σύντομα όμως τα νέα κυκλοφόρησαν και όλες οι άλλες γραμματείς ήθελαν λίγο από το διορθωτικό υγρό της. Σύντομα, η Graham ξενυχτούσε τα βράδια στην κουζίνα της, για να γεμίζει μπουκαλάκια.

Έως το 1957, πουλούσε 100 μπουκαλάκια τον μήνα σε συναδέλφους της, αλλά σύντομα, η ζήτηση έγινε τόσο μεγάλη ώστε δεν μπορούσε πια να την καλύψει μέσα από την κουζίνα της.
Έστησε ένα μίνι «εργοστάσιο» συσκευασίας στο γκαράζ του σπιτιού της και άρχισε να πληρώνει τον έφηβο γιο της και τους φίλους του 1 δολάριο την ώρα για να γεμίζουν μπουκαλάκια και να κολλάνε χειρόγραφες ετικέτες. Η Graham ονόμασε το προϊόν της «Mistake Out». Σύντομα, άρχισε να πουλά το Mistake Out σε όλο το Τέξας.

Αυτή η επιχειρηματική της δραστηριότητα βρισκόταν διαρκώς στο μυαλό της, για αυτό και έκανε ένα λάθος που έμελλε να της κοστίσει τη δουλειά της στην τράπεζα. Σε μια από τις επιστολές που δακτυλογραφούσε, αντί να γράψει το όνομα της τράπεζας έγραψε εκείνο της δικής της εταιρείας: The Mistake Out Company.

Απολύθηκε αμέσως και έτσι μπόρεσε να ασχοληθεί full time με τη δική της επιχείρηση. Το 1958 κατέθεσε την πατέντα του προϊόντος της και άλλαξε το όνομά του σε Liquid Paper.

Από την κουζίνα του σπιτιού της, η Liquid Paper Company μεταφέρθηκε σε ένα τροχόσπιτο, μετά σε ένα σπίτι 4 δωματίων και τελικά σε ένα ωραίο κτίριο στο κέντρο του Ντάλας. Το 1968, λειτούργησε το πρώτο της αυτοματοποιημένο εργοστάσιο και έως το 1975, η εταιρεία παρήγαγε 25 εκατ. μπουκάλια τον χρόνο.

Η Bette Graham ήταν πια πλούσια, φορούσε λαμπερά κοσμήματα και οδηγούσε μια Rolls-Royce, σύμφωνα με τους New York Times. Όμως έστησε δύο φιλανθρωπικά ιδρύματα, που στήριζαν τις γυναίκες στις τέχνες και στις επιχειρήσεις.

Το 1979 πούλησε την επιχείρηση στην Gillette αντί 47,5 εκατ. δολαρίων (περίπου 170 εκατ. δολάρια σε σημερινά χρήματα). Στο πλαίσιο της συμφωνίας, θα εισέπραττε δικαιώματα για κάθε μπουκαλάκι διορθωτικού που πουλούσε η Gillette για τα επόμενα 20 χρόνια.

Όμως η Bette Nesmith Graham πέθανε ξαφνικά στις 12 Μαΐου του 1980, σε ηλικία 56 ετών, από εγκεφαλικό. Το Liquid Paper κυκλοφορεί ακόμα στην αμερικανική αγορά και αλλού, αφότου το 2000 εξαγοράστηκε από την εταιρεία που σήμερα ονομάζεται Newell Brands.

Πηγή: studyplan.gr